author-avatar

O autoru Ron Siliman

(Ron Silliman, 1946) jedan je od najuticajnijih autora na američkoj pesničkoj sceni, posebno po pitanju artikulisanja savemenih poetika. Počeo je da objavljuje u časopisima dominantnog toka, ali je od 60-ih povezan za pokretom jezičke poezije. Uredio je uticajnu antologiju jezičk epoezije pod naslovom In the American Tree (1986) a njegova zbirka eseja The New Sentence (1987) jedna je od presudnih koje će definisati pokret jezičk epoezije. Objavio je preko 30 knjiga poezije, kritike, kolaboracija sa raznim autorima i antologija. Predavao je na brojnim univerzitetima uključujući Državni Univerzitet San Franciska, Braun, Naropa Institut. Radio je kao politički organizator, ethograd, lobista bio je izvršni urednik časopisa Socialist Review. Dugo je živeo u Zalivu San Franciska, a 1995. se preselio u Pensilvaniju i radio kao analitičar tržišta i u IT industriji. Godine 1974. Počeo je rad na dugoj pesmi, ćivotnom delu koje je nazvao Ketjak, po balinezijskoj reči koja označava “majmuna” I ritual koji ljudi sa ostrva izvode za turiste. Radio je za serijama knjiga, tako da se Ketjak sastoji od 4 duge pesme The Age of Huts (1974-1980), Tjanting (1979-1981), The Alphabet (1979-1981) i Universe (od 2005 na dalje). Serija knjiga koju je objavio pod naslovom The Aphpabet izašla je 2008. Siliman se zanima za poetike i kritičko mišljenje i specifičnu proznu rečenicu koja je izvedena iz rada Getrude Stajn a koju je on i jezički pesnici za Zapadne obale koristili, nazvao je novom rečenicom. O njemu je pisala Dubravka Đurić u knjizi Jezik, poezija, postmodernizam (Okroih, 2002). Pesme su mu uključene u antologije Petra Opačića, Stars & Stripes: američka poezija postmodernizma, Naklada Bošković, Split 2003. i Đurić i Kopicl, Novi pesnički poredak: antologija novije američke poezije (Oktoih, Podgorica, 2001). U središtu poezije Rona Silimana je pojam koji je sam izmislio nova rečenica. Ovaj pojam zapravo ukazuje na serijalnost kao osnovni postupak generisanja poezije. Drugime rečima, rečenica je osnovna jedinica pisanja poezije kojase kreće ka proznom stilu. Ali za razliku od proze, pisanje novom rečenicom nema narativno središte. Nastaje jedna hibridna poetsko-prozna forma utemeljena na nenarativnim spisateljskim strategijama. Siliman piše prozne pesme (serije) koje se uobličavaju kao knjiga, na primer Tjanting, koji je napisan korišćenjem Fibonačijeve brojčane progresije: broj rečenica u svakom paragrafu jednak je broju rečenica u prethodna dva paragrafa. Njegova poezija je lirska mada jer on upliće fragmentirane vizuelne urbane i ruralne prizore, fragmente dijaloga, repetativnost je među najznačajnijim strategijama u mnogim pesmama. Treba još reći i to je celina pod naslovom Kineska beležnica kombinuje vitgenštajnovski model pisanja propozicija, ali ujedno ona dovodi u pitanje granice između poezije i pisanja poetike, po čemu se ovaj Silimanov rad može porediti sa tekstualnom praksom konceptualne umetnosti. Prevod i beleška Dubravka Đurić